Пры вывучэннi гісторыі кожнай краiны ўзнiкае патрэба дзялення яго на перыяды – храналагiчныя пласты, якiя б адлюстроўвалi спецыфiку кожнага гістарычнага этапа. Гэтыя перыяды з’яўляюцца своеасаблiвым фундаментам, на якiм будуецца ўвесь гiстарычны будынак.
У апошняе дзесяцiгоддзе ў беларускую навуку ўсё болей пранiкае цывiлiзацыйны падыход, якi забяспечвае лепшае разуменне нацыянальнай гiсторыi ў кантэксце сусветна-гiстарычнага працэсу. У адпаведнасцi з гэтым прынцыпам, у гiсторыi чалавечага грамадства на тэрыторыi Беларусi выдзяляюцца наступныя перыяды: старажытнасць (100-40 тыс. г. да н, э. – V ст.н. э.), сярэднiя вякi (VI—XV стст.), новы час (XVI ст. – 1918 г.), сучасны перыяд, альбо найноўшая гiсторыя.
