Дзікае поле, Поле – традыцыйная назва прычарнаморскіх стэпаў у XVI-XVII ст. У вузкім сэнсе — гістарычная назва неразмежаваных і слаба заселеных прычарнаморскіх стэпаў паміж сярэднім і ніжнім цячэнням Днястра на захадзе, ніжнім цячэнням Дона і Северскага Данца на ўсходзе, ад левага прытоку Дняпра — Самары і вярхоўяў прытокаў Паўднёвага Буга […]
Рэгіёны
65 артыкулаў
Паселішчы Крывінскага тарфяніку – група археалагічных помнікаў ля в. Асавец (Бешаковіцкі р-н) і Галоўск (Сенненскі р-н) на тарфяннікавым пабярэжжы р. Крывінка (54°54’58” N, 29°32’40” E). Адносяцца да эпохі неаліту і бронзавага веку (4-е – сяр. 2-га тыс. да н.э.). Частка матэрыялаў адносяцца да паўночнабеларускай культуры. На сённяшні дзень у мікрарэгіёне […]
Зараз Галоўчын – гэта невялікі аграгарадок у Магілёўскай вобласці. Але ў XVI-XVII стст. гэта быў даволі буйны горад, у якім дзейнічалі дзясяткі кузняў, некалькі храмаў (у дзённіку Багуслава Радзівіла ад 1647 года гаворыцца аб 5 храмах). Замак у гэтым месцы з’явіўся яшчэ ў канцы XIV стагоддзя. А вакол яго размяшчаліся […]
Брэсцкі (Берасцейскі) замак справядліва лічыцца адным з найстарэйшых у Беларусі. Першыя звесткі аб умацаваным замку ў гэтай мясцовасці адносяцца да 1182 г. Але першы ўспамін пра наяўнасць у гэтай мясцовасці ўмацаванага гарадзішча адносіцца да 1017 г.Так што дакладную дату будаўніцтва замка ўсталяваць даволі складана. Верагодна, пабудавалі яго для каланізацыі мясцовых […]
Мінскі замак, Стары горад, Старое места, Стары замак, Замкавая гара – умацаваны цэнтр, дзяцінец старажытнага Менска, на аснове якога ўзнік горад і вакол якога ён рос і развіваўся. Пабудаваны ў 2-й пал. XI ст. на 2-метровым узвышшы сярод нізкай мясцовасці правабярэжнай поймы р. Свіслач і вусця р. Няміга. Быў абнесены […]
У пачатку XII ст. Глеб Усяслававiч у сваей палiтыцы пашырэння тэрыторыi Менскага княства на заходыiм накiрунку, верагодна, падначалiў сабе землi верхняга Панямоння. Аднак у вынiку карнага паходу Манамаха 1116 г. страцiў тут свае пазiцыi. 3 гэтай стратай Менск не мог змiрыцца. У тацiшчаўскiх звестках, паводле якiх у 1119 г. Глеб […]
Старажытныя гарады Беларусi месцiлiся па асобных рэгiёнах, тэрыторыях былых княстваў, у межах якiх яны развiвалiся. Паўночную i значную частку цэнтральнай Беларусi (сучасная Вiцебская вобласць, поўнач Мiнскай) займала Полацкая зямля – адно з мацнейшых раннефеадальмых княстваў Усходняй Еўропы. Да пачатку XIII ст. яго валоданнi дасягалi Рыжскага залiва. У нiжнiм Падзвiннi (у […]
Гарадзішча на Менцы — месца, дзе быў заснаваны Менск, дзе горад месціўся да 1067 года, калі ён быў спалены кіеўскімі князямі і перанесены да ўпадзення Нямігі ў Свіслач. Тут, на гэтых валах у Х стагоддзі і пачынаўся Менск, якому было наканавана стаць сталіцай Беларусі. Усяслаў Чарадзей, пашыраючы Полацкае княства, захапіў […]
Крычаў, як і многія гарады Беларусі, слаўны сваёй гісторыяй, самабытнасцю і культурай. У далёкім мінулым, а менавіта ў канцы XVIII стагоддзя, у месцы ўпадзення невялікай рэчкі Крычаўкі ў Сож, на працягу 17 гадоў стаяла і працавала Крычаўская суднаверф. Ініцыятарам яе будаўніцтва быў тагачасны ўладальнік Крычава і ўсяго Крычаўскага староства Р.А. […]