Кіпрыян Кандратовіч (28 красавіка 1859 в.Зіневічы (цяпер Лідскі раён) — 31 кастрычніка 1932, маёнтак Гародна, Лідскі павет) — расейскі і беларускі вайсковы дзеяч, член Народнага Сакратарыяту БНР. Кандратовічы — старажытны ліцвінскі род, герб — Сыракомля. Кіпрыян Антонавіч Кандратовіч нарадзіўся 28 красавіка 1859 г. ў вёсцы Зіневічы (Воранаўскі раён). Вучыўся ў […]
Персаналіі
Міхал Эльвіра Андрыёлі (пл. Michał Elwiro Andriolli) – 2 (па інш. 14) лістапада 1836 г., Вільна – 23 жніўня 1893 г., Налэнчаў (Польшча) – графік, ілюстратар і жывапісец, прадстаўнік рамантызму, удзельнік паўстання 1863-64 гг. на Літве і Беларусі. Выхоўваўся ў польскамоўным асяроддзі, але душою праз усё жыццё быў прывязаны да […]
Асноўнай крыніцай звестак пра біяграфію Соф’і з’яўляюцца «Аналы» Яна Длугаша — крыніца, якой няма роўных па паўнаце і дасканаласці апісання ўнутранага жыцця Польшчы таго перыяду. Некаторыя цікавыя звесткі пра дзяцінства будучай каралевы ўтрымліваюцца ў «Хроніцы Быхаўца». Найбольш падрабязным даследаваннем жыцця Соф’і з’яўляецца праца польскага гісторыка Эдварда Руцкага «Польскія каралевы» (польск.: […]
Ян Казімір Ваза і яго біяграфія – гэта гісторыя, гатовая да сцэнарыя фільма. Манарх, аднак, рашуча застаецца ў цені свайго бацькі, і калі яго згадваюць, то толькі ў негатыўным кантэксце. Але няўжо Ян Казімір заслугоўвае гэтага? Ян Казімір нарадзіўся 22 сакавіка 1609 г. у Кракаве. Ён быў сынам караля Жыгімонта […]
мяцежны князь Грамадзянскай вайны "Свидригайло ... изображается старыми польскими писателями в самых мрачных красках. Не подлежит сомнению, что он отличался крутым и жестоким нравом…" Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона Свідрыгайла (1370-1452) – князь віцебскі, падольскі, ноўгарад-северскі, чарнігаўскі і бранскі, Вялікі князь Літоўскі 1430-32, князь валынскі 1434-52. Сын вялікага князя літоўскага […]
Бог шчодра надзяліў яго талентамі. Ён быў мастаком, кампазітарам, піяністам, педагогам. І праз гэтыя таленты нястомна дасканаліў сваю душу – тое самае патаемнае, дзеля спраўджвання якога ўсе мы прыходзім на зямлю. Бацькі назвалі яго Напалеонам, і ён, як той ваяр, адваёўваў у нябыту найпрыгажэйшыя куточкі Бацькаўшчыны – яе касцёлы, цэрквы, […]
Сярод жанчын-асветніц Ефрасіння (Еўфрасіння) Полацкая (1104 – 1173) з’яўляецца найбольш яркай постаццю. Аднак жыццё і дзейнасць гэтай падзвіжніцы кніжнай справы на Беларусі, фундатаркі і педагога немагчыма апісаць грунтоўна з-за адсутнасці дакументальных крыніц. Пра яе жыццё і дабрачыннасць распавядае толькі адна аповесць: “Жыціе і смерць святой і блажэннай і найпадобнейшай Ефрасінні, ігуменні манастыра […]
Фердынанд Рушчыц (польск. Ferdynand Ruszczyc; 1870 – 1936) — мастак, графік, тэатральны дэкаратар і педагог, які пакінуў глыбокі адбітак у мастацтве і грамадска-культурным жыцці Беларусі, Польшчы, Літвы, а таксама атрымаў прызнанне ў Расіі і Еўропе.. Яскравы прадстаўнік культурных супярэчнасцей сваёй эпохі. Наследваў традыцыі беларускага, рускага, польскага, французскага мастацтва, у некаторых […]
Імя гэтай каралевы сёння невядомае ў Беларусі. Між тым жанчына, якая ўвайшла ў еўрапейскую гісторыю як «Sophie av Minsk og Polotzk», была жонкай аднаго з наймагутнейшых каралёў дацкай гісторыі і заснавальніцай «па кудзелі» дацкай каралеўскай дынастыі. Яе дзеці сядзелі на дацкім, шведзкім і францускім тронах. Беларуская гісторыя разгарнула яшчэ адну сваю […]