У беларусаў з валунамі звязана вялікая колькасць старадаўніх легенд і паданняў. І да нашых дзён больш за 300 камянёў на Беларусі называюцца “культавымі”. Людзі звязвалі валуны як са светлымі, так і з цёмнымі сіламі. Як адгалоскі паганскай даўніны, захаваліся паданні аб волатах (камяні “Волат”, “След Волат”, “Асілак”). Дзіўны камень “Расколатае […]
Насельніцтва
Развіццё рамёстваў Магдэбургскае права спрыяла развіццю рамяства, якое было асноўным заняткам мяшчанаў. У тагачасных беларускіх гарадах працавалі майстры каля 200 спецыяльнасцяў. Да прыкладу, у Магілёве іх налічвалася болей за 80: збройнікі, ліцейнікі, муляры, кафляры, разьбяры, катляры, каптаннікі, сярмяжнікі, саф’яннікі, півавары ды інш. Найбольшым попытам карысталіся вырабы кавалёў, краўцоў, шаўцоў, гарбароў, ткачоў […]
У Вялікім Княстве зямля дзялілася на прыватную і дзяржаўную, галоўным уладальнікам якой быў манарх-гаспадар. Дзяржаўныя землі пашыраліся за кошт далучэння да краіны новых абшараў. Уладальнікі прыватных земляў мелі права прадаваць, дарыць і мяняць сваю маёмасць. 3 развіццём феадальных дачыненняў колькасць прыватнаўласніцкіх земляў расла і ўтвараліся буйныя латыфундыі. Гаспадароў вялікіх абшараў […]
Агульнае ў гісторыі славян У гісторыі ці не ўсіх славянскіх народаў, акрамя Расіі, можна адшукаць шмат падабенстваў (не будзем паглыбляцца ў дыскусію пра ўплыў фіна-уграў на фармаванне рускага этнасу). Усе яны мелі ў гісторыі перыяд росквіту (так званае “залатое стагоддзе”), калі межы іх дзяржаваў былі значна больш шырокімі за сучасныя […]
Мы даўно ўжо прызвычаіліся выкарыстоўваць у якасці плацежнай валюты рублі. Між тым слова рубель азначае толькі адсечаны (адрублены) кавалак металічнага злітку (грыўны). Гэта быў далёка не адзіны плацежны сродак нашых продкаў. У ВКЛ у розныя часы дзейнічалі Берасцейскі, Тыкоцінскі, Мітаўскі і іншыя манетныя двары, апроч, безумоўна, рэгулярнага Віленскага.У 2-й пал. […]
Што ж сабой уяўлялі славянскія плямёны, у тым ліку дрыгавічы, крывічы і радзімічы? Розныя даследчыкі па-рознаму глядзелі на іх. Адны лічылі іх устойлівымі этнічнымі ўтварэннямі, другія бачылі ў іх слаба звязаныя між сабою паасобныя групы і нават сем’і, якія не мелі сталых межаў, увесь час рассяляючыся. Аднак, на наш погляд, нельга адной меркай мераць […]
Асаблівасці гарадской эканомікі. Прамысловасць спрыяла росту гарадоў. У значныя прамысловыя цэнтры ператвараліся Беласток, Мінск, Віцебск, Гародня, Пінск, Гомель, Брэст, Бабруйск, Барысаў. Але ў Беларусі фабрычна-заводская вытворчасць размяшчалася пераважна ў сельскай мясцовасці – бліжэй да крыніцаў сыравіны, памешчыцкіх капіталаў і танных сялянскіх рук. А гарады заставаліся збольшага гандлёва-адміністрацыйнымі, чым прамысловымі асяродкамі. Яны ўражвалі шматлікасцю пераважна […]
Агульнадзяржаўныя і гарадскія прывілеі вызвалялі купцоў Вялікага Княства ад мыта за правоз тавараў цераз дзяржаўную мяжу, а таксама давалі ім іншыя перавагі. Іншаземныя купцы не маглі гандляваць ураздроб, а павінны былі здаваць тавар гуртам (оптам), хоць для кірмашоў рабілі выняткі. Дзеля абароны ўласнага рынку існавалі своеасаблівыя «квоты» на продаж і […]
Пашырэнне здабыткаў цывілізацыі. У сваёй масе вяскоўцы і на пачатку XX ст. заставаліся людзьмі цёмнымі і прыдушанымі непамернай працай. У перадавых краінах таго часу ўжо склаўся цэлы пласт фермерства, які вёў гаспадарку на прамысловай аснове і меў прыстойныя ўмовы жыцця – мураваныя дамы, электрычнасць, фабрычныя вырабы спажывання. У Расіі ж […]